De afgelopen periode waren er hoogte- en dieptepunten. Onze kat Tuttebel is op koningsdag overreden op de drukke weg voor onze deur, we zijn er erg van ondersteboven geweest. Hieta en Rokus zijn geweest, erg gezellig. De moeder van Has is overleden, blijft kil als je dan erg ver weg zit…. Onze hond Truus bleek een tumor op haar baarmoeder te hebben en is daaraan geopereerd. Joop heeft op 26 april zijn officiële AOW-gerechtigde leeftijd bereikt, we hebben een tweede ‘chez nous’ meegemaakt bij Jean-Paul. Verder veel gezellige muziek- en eetactiviteiten, minstens elk weekend wel iets te vieren, waar we meer en meer graag geziene gasten zijn. We oogsten nu regelmatig groenten uit de tuin. En de zomer is nu echt wel een feit, met middagtemperaturen boven de 25 graden. Het zwembad is nu 22 graden. Annes voet is nog steeds niet genezen.

Wat hebben we zoal beleefd: de maandelijkse folk avonden en de gebruikelijke vrijdagmiddag folk uurtjes, een etentje bij Nick en Lizzy met klassieke steak and kidney pie, lekkere voorafjes en toetjes waarbij Eve en Jean Louis verteld hebben over hun vakantie in Sri Lanka, een rondleiding door verschillende, ons deels onbekende plekjes in Céret met Franꞔoise, wekelijkse zondagmiddagconcerten met ‘apero’.

Verder véél uitjes met Hieta en Rokus. Gelukkig gaat het op dit moment goed met Rokus zijn gezondheid! Het was super om hen hier te hebben.

Allereerst hebben we de processie van Goede Vrijdag bezocht in Perpignan. Een processie van bijna twee uur lang, net als in Spanje met mensen met puntmutsen op (vergelijkbaar met de Ku Klux Klan maar dan zwart of rood) die heiligenbeelden ronddragen op hun schouders, waarbij alle aspecten van de passie langs komen. De mensen, lid van de confrèrie de Sanch, en de beelden komen uit de hele streek en doen dat ieder jaar. Het is een traditie die teruggaat tot in de Middeleeuwen. Een andere traditie: de ‘Goigs del Ous’ (de vreugde van de eieren) hebben we ook weer mee gemaakt, Anne en Hieta zijn met de zangers mee door het dorp getrokken en op paas maandag hebben we de paas omeletten gegeten. (voor het uitgebreide verhaal zie de blog van vorig jaar) Verder zijn we o.a. naar Montbolo gegaan. waar we bij de Point d’Art erg lekker gegeten hebben en van het uitzicht genoten, naar Collioure waar we bij het café de Templiers de kunstwerken bekeken hebben die ze in de loop der tijd hebben verzameld als tegenprestatie voor maaltijd en/of drank en naar Prats de Mollo, waar we door de onderaardse gang omhoog zijn geklommen vanaf de kerk naar het fort. Uiteraard hebben we her en der ook de nodige caches gezocht en gevonden.

Jean Paul had al bij onze Chez Nous aangegeven dat hij dat ook ging organiseren, met specialiteiten uit de Auvergne, waar hij vandaan komt. Het was erg gezellig en heerlijk. We hebben met een man of 17 bij hem in de tuin gegeten en van zijn zelfgemaakte Ratafia genoten (een combinatie van zelf – met de voeten –  geperst druivensap en wijnalcohol, snel na de pers te mengen (vóór het gaat gisten) en te bottelen; een beetje vergelijkbaar met Pinot de Charentes). Verder lekkere streekgerechten met o.a. een voorgerecht met pruimen en worstvlees, Pounti, dan Tripoux, een op twee verschillende manieren bereide schapenmaag, met Truffade, een mengsel van verse koeienkaas en gestampte aardappelen; dan als volgende gang twee streekkazen: Salers (vergelijkbaar met graskaas in Nederland, van koeienmelk van de koeien uit de Auvergne op het moment dat ze gras eten) en Saint Nectaire belegen en daarna een toetje Cornet de Murat, een tuitje van biscuitdeeg gevuld met geklopte room, blauwe bessen en frambozen. En een – niet uit de Auvergne maar van hier afkomstige – vin doux naturel tuilé uit onze streek als digestif. Jamjamjam! En uiteraard weer nieuwe interessante mensen ontmoet.

Dieptepunt was, dat Tuttebel onze kat is doodgereden, vlak voor onze deur. We wisten dat het een keer kon gebeuren, ze ging iedere dag een paar keer naar de overkant van de weg om beneden bij de rivier te drinken en het is een redelijk drukke weg. We zagen haar plotseling dood liggen midden op de weg en hebben haar een natuurbegrafenis gegeven (over het talud het bos op de helling in gegooid…..). Uiteraard waren we redelijk ontroostbaar…….maar het leven gaat door.

Truus was sinds Pasen loops, veel te lang voor een hond, dus naar de dierenarts voor consult en onderzoek. Doorverwezen naar een kliniek voor echo; ze bleek een tumor te hebben op baarmoeder en/of eierstok. Truus mocht meteen daar blijven en is de volgende dag geopereerd, nog en nachtje nablijven voor controle en daarna naar huis met grote plak op haar buik. Ze begint nu, een week na de operatie, weer goed op te knappen; gelukkig maar…

Inmiddels zijn in de tuin de peultjes rijp, we hebben al twee keer een heel maaltje gegeten en er zijn al weer nieuwe aan het groeien. De andijvie schiet door en kreeg ‘scherpe randjes’ (dat is het taaie dat hier ontstaat bij sla e.d. als de blaadjes te hard moeten werken om in de hitte niet uit te drogen). Dus daar hebben we daar nu maar een taart van gemaakt. Begin mei hebben we de eerste vier aardbeien geoogst. De tomatenplantjes, wortelen, rapen en bieten groeien gestaag. Ook de tuinbonen en kapucijners zijn inmiddels geoogst. Voor de nieuw geplante courgettes et cetera hopen we op zo nu en dan een bui, want officieel mag je niet meer je tuin begieten met kraanwater, de watertonnen beginnen al weer leeg te raken en de put is al leeg. De boete kan oplopen tot 1500 euro……

Gelukkig afgelopen weekend weer eens 2 dagen echt regen en meer te verwachten in komende week.

Vorige week zijn Tom en Roos gekomen voor 2 weken. De komende weken zijn er voor alle weekenden activiteiten aangekondigd, daarover volgende keer meer.