De tijd vliegt nog steeds, aldoor maar mooi weer en dus veel buitenactiviteiten, Anne komt er maar niet aan toe om een blog te maken. Dus nu twee snel achter elkaar! Truus is al weer een vol jaar bij ons, tijd om eens wat uitgebreider over haar te vertellen. Verder is het nieuwe activiteitenseizoen al weer volop gestart, met allerlei muziek- en eetactiviteiten, proeverijen, wandeltochten, en de gebruikelijke wekelijkse activiteiten als het atelier Frans-Engels, de kaartavonden bij Jean-Paul, de zaterdagochtend markt en koffiedrinken bij El Tap. Mia is een klein weekje bij ons geweest begin oktober en Anne’s voet is nu echt genezen.

Eerst eens wat uitgebreider stil staan bij Truus. Zij is sinds ze bij ons is goed opgeknapt, weegt nu een kilo of 23. Ze begint wat soepeler te bewegen en ze wordt langzaam aan wat socialer. Ze maakt wat meer contact met andere honden, laat zich aanhalen door de hondeneigenaars en accepteert zelfs de koekjes die ze soms aangeboden krijgt. Ook krijgen wij de laatste tijd zo nu en dan een likje. We vermoeden dat ze een werk- en waakhond geweest is, op een boerderij of zo. Toen we een keer een herder met een aantal schapen tegenkwamen, was ze duidelijk geïnteresseerd. En ze is goed waaks, soms zelfs te goed, als ze naar mensen hapt die ze niet vertrouwt of die te dicht bij ons in de buurt komen. Dat heeft ze gelukkig de laatste maanden niet meer gedaan. Ze is een lekkerbek, die graag vers vlees heeft, en de wat luxere merken hondenvoer, en vooral ook veel variatie. Ze vindt het leuk om met ons mee te gaan, niet alleen om te wandelen maar ook als we een terrasje doen of naar het atelier gaan.

Eind augustus waren onze vrienden Carla, Petra, Ronald en Wouter op de camping en hebben we samen gegeten met een whisky-proeverij en een paar dagen later een rondleiding en wijnproeverij bij domein Treloar. De Engelstalige eigenaar heeft uitgebreid verteld over zijn manier van wijn maken en aansluitend hebben we een wijn- en kaasproeverij gedaan met zijn verschillende wijnen en een aantal goede streekkazen.

De maand september was een maand met zowel zomer- als najaarsactiviteiten. Als start van het nieuwe seizoen van MsF een couscousmaaltijd met de leden.
We hebben nu ook de Indische saté-BBQ gedaan die we vorig jaar al van plan waren, met een zestal Engelse en Franse vrienden. We hadden vier verschillende soorten saté gemaakt: garnalen, kip, lam en varken, elk met zijn eigen sausje waaronder uiteraard de echte pindasaus en met verschillende soorten rijst, twee verschillende atjars en zelfgemaakte seroendeng. Allemaal heel gezellig en lekker.

Half september bestond het vliegveld van Perpignan 100 jaar. Om dat te vieren hadden ze twee dagen open huis, met allerlei show-vluchten, bezichtiging van oude toestellen en een tentoonstelling over de eerste postvluchten. Alles bij elkaar een leuke middag uit.

Anne’s verjaardag viel enigszins in het water, de enige dag in september met echte regen. Dat was ook een soort cadeautje, goed voor de tuin. We waren van plan om naar Ecozonia, een dierenpark, te gaan, maar hebben in plaats daarvan uitgebreid – binnen – geluncht in Argeles.
Het weekend daarop, met prachtig weer, een bezoek aan een modelbouwtreinenshow in Toulouges en op zondagmiddag de vliegshow van de Patrouille de France in Saint Cyprien, altijd weer een feestje.

Begin oktober hadden we een week, waarin we maar één keer thuis hebben gegeten. Eerst een avondje El Tap met een muziekoptreden. Dan het afscheidsetentje met Doug en Erika, die binnenkort terug verhuizen naar Engeland. Ze hadden een uitgebreid lunchbuffet hadden gemaakt met een twintigtal genodigden. Spannend moment daarbij was, dat Nick, een van de vrienden, ineens flauw viel. Het viel gelukkig allemaal erg mee, hij heeft dat soms als het heel druk en warm is, en hij een lege maag heeft. De dag erop een lunch bij Mags en Jim, die hun koelkast wilden leegeten voor ze voor het winter halfjaar naar Schotland terug gaan, waarbij we met ook weer een kleine twintig man waren en de hele middag voorbijvloog met happen, drinken en kletsen. En alles gaat natuurlijk tweetalig: zowel Engels als Frans! De dag erop was er een vernissage van de nieuwe tentoonstelling in het kurkmuseum, met een zodanig uitgebreid apero-buffet dat we daarna ook maar niet meer gegeten hebben. En de dag daarna een lunch met Neil, als dank omdat we hem een keer van het vliegveld gehaald hadden op een tijdstip dat er geen bus meer ging. Wat op zich al een avontuur was, want die avond kwam er net een dichte mist opzetten, zodat het vliegtuig moest uitwijken naar Toulouse en de mensen met een bus naar Perpignan werden gebracht. Vertraging zes uur. Dus wij zijn eerst terug naar huis gegaan om te eten en Joop is daarna (tegen middernacht) nog terug gegaan om Neil op te halen.

Over Mia, Anne’s voet en de activiteiten van de afgelopen zes weken het volgende Blog, dat snel hierna verschijnt.